این کتاب که در نسخه عربی با نام «شهادت وطن» معروف است، به بیان رهبران و سردمداران انقلاب 14 فوریه 2011 بحرین در مقابل دادگاه‌های نظامی آل خلیفه پرداخته است. این افراد در مقابل هیئت قضات دادگاه‌های آل خلیفه به بیان بی‌احترامی‌ها، تحقیرها، شکنجه‌ها و هتک حرمت‌هایی که نیروهای آل خلیفه در قبال این افراد، خانواده و مذاهبشان روا می‌داشتند پرداخته‌اند.

این افراد که از مقبولیت اجتماعی قابل توجهی در جامعه بحرین برخوردار هستند، بیان داشته‌اند که آل خلیفه آنان را در دوره بازداشت در زندان‌های «الجو»، «القرین» و «الحوض الجاف» از کمترین حقوق انسانی محروم کرده و همواره سعی کرده بود تا هنگام بازرسی کمیته حقیقت یاب بسیونی پرده بر حقایق بگذارد.

پاره‌ای از ظلم و ستم‌های درون زندان‌ها که در حق این افراد رخ داد، به شرح ذیل است: محرومیت برقراری ارتباط با خانواده برای چندین ماه، محرومیت استفاده از سرویس بهداشتی برای چند روز، محرومیت از حمام برای چندماه، ریختن آب سرد بر روی زندانیان، رختخواب و کف زندان و روشن ساختن کولرهای قدرتمند که موجب بیماری آنان می‌گردید، آویزان کردن از سقف و اتصال به برق، تحقیر و شکنجه‌های روحی همچون: توهین به ائمه اطهار، مقدسات و شعائر دینی، انداختن آب دهان درون دهان آنان، مجبور کردن بر بوسیدن کفش‌های شکنجه‌گران و تصاویر آل خلیفه و آل سعود، تجاوز جنسی، شرح و بیان چگونگی هتک حرمت نوامیس این افراد، مجبور کردن بر پاک کردن کف زمین آلوده با زبان، اعمال محدودیت در قضاء حاجت و... .

برشی از کتاب:

ما در سلول چهارم زندان انفرادی برای مدت دو ماه مورد شکنجه و بدرفتاری کامل قرار گرفتیم. شکنجه ها و بدرفتاری ها با عوض شدن شیفت زندانبانان ثابت می ماند. گروهی از شکنجه گران نقاب دار، بیشترشان با لباس مبدل شهری به صورت

متناوب ما را شکنجه می کردند. برخی از آنان نیز رفتار غیر انسانی خود را با همان لباس نظامی وزارت دفاع نثار زندانیان می کردند.