زلزله‌ای به قدرت 45 ریشتر ایران را لرزاند، به طوری که پس لرزه‌هایش تا آن طرف مرزها هم رسیده و غرب و شرق عالم را تکان داده؛ این زلزله چیزی نیست جز همان انقلاب اسلامی سال 1357 که با نام خمینی کبیر شناخته شد و هنوز هم تمام معادلات دنیای مادی را به هم ریخته است. به قول هنری کسینجر، وزیر خارجه سابق آمریکا « آیت الله خمینی، غرب را با بحران جدی برنامه‌ریزی مواجه کرد، تصمیمات او آنچنان رعدآسا بود که مجال هر نوع تفکر و برنامه‌ریزی را از سیاستمداران و نظریه‌پردازان سیاسی می‌گرفت، او با معیارهای دیگری غیر از معیار‌های شناخته شده در دنیا سخن می‌گفت و عمل می‌کرد، گویی از جایی دیگر الهام می‌گرفت…» این اعترافاتِ مغز متفکر دولت آمریکا و ده‌ها مطلب خوندانی و جالب دیگر مانند آن درباره بزرگ‌ترین زلزله قرن را در کتاب «57 ریشتر» بخوانید؛ اما این بار نه از جنسِ تحلیل‌های عمیق و خسته‌کننده رایج، بلکه در قالب خاطراتی دسته اول از لحظات پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، و اثرات شگفت‌انگیز آن در سراسر جهان، از زبان شخصیت‌های مختلف خارجی؛ روایتی متفاوت و متناسب با ذائقه و حال‌وهوای این روزهای ما که شاید همان گمشده جامعه ایرانی و کلید امید نسل جوان ما باشد تا هویت و جایگاه خود را در دنیای امروز به یاد بیاورند.

برشی از کتاب:

حاج سعید قاسمی از فرماندهان دوران جنگ از مشاهدات خود در جنگ بوسنی می‌گوید؛ صدوچهل هزار نفر در شهر محاصره شده بودند و زندگی می‌کردند. از یک مسیر صعب العبور، با یک مصیبتی رفتیم آنجا، پنج تا جلیقه ضدگلوله داشتند، گفتند: «شما ایرانی هستید، ما خیلی عشق و ارادت به شما داریم. این سه‌چهار تا جلیقه را شما بپوشید طوری‌تان نشود».